Had de zoon alleen maar oog voor de belangen van zijn zieke moeder, of was hij uit op eigen financieel gewin ? Het oordeel van de Rechtbank Gelderland liet niets te raden over.
Vader overlijdt en dankzij zijn langstlevende testament gaat de eigendom van de ouderlijke woning volledig naar moeder. De kinderen krijgen een niet-opeisbare vordering op hun moeder.
Een paar jaar later draagt moeder de eigendom van haar woning over aan haar zoon die veel (mantel)zorg verleent. De koopsom wordt gedeeltelijk verrekend met zijn vadersdeel. Daarnaast schenkt moeder hem ook nog eens een flink deel.
Moeder bezit dan nog maar zo weinig geld dat zij nooit in staat zal zijn om de vadersdelen van de andere kinderen uit te betalen.
Is de levering aan de zoon paulianeus ? Daarvan is sprake bij een onverplichte rechtshandeling waardoor schuldeisers benadeeld worden, terwijl de wederpartij dit had kunnen of behoren te weten.
Volgens de rechters had moeder geen enkele reden om haar huis aan de zoon over te dragen. De zoon is er duidelijk op vooruitgegaan omdat hij wél zijn vadersdeel heeft ontvangen. De andere kinderen zijn benadeeld omdat zij hun vadersdeel nooit zullen krijgen. Maar zijn zij wel schuldeisers van hun moeder ? Volgens de rechtbank wel. Het enkele feit dat de andere kinderen op dit moment nog geen geld kunnen opvorderen bij moeder, betekent niet dat zij geen rechten hebben als schuldeiser. Dat is voor hen goed nieuws, maar niet voor de zoon. De gehele transactie wordt teruggedraaid.
